جلسه پنجاه و هشتم ـ اصول ـ 20/9/1403 ـ استاد شوپایی حفظه الله.
بسم الله الرحمن الرحیم
بحث در جهت اول از مقدمۀ ششم از مقدمات هفتگانۀ خطابات قانونیه بود که : آیا محتوا و مفاد این مقدمه تمام است و مدعای مرحوم امام باتوجه به وجوهی که بیان فرمودند ، تمام است یا نه ؟
مدعا این بود که : تکالیف شرعیه مقیّد به قدرت نیستند نه به تقیید شرعی و نه به تقیید عقلی.

جلسه پنجاه و هفتم ـ اصول ـ 19/9/1403 ـ استاد شوپایی حفظه الله.
بسم الله الرحمن الرحیم
بحث در بررسی اشکالاتی بود که نسبت به محتوای مقدمۀ پنجم وارد شده است محتوای مقدمۀ پنجم عبارت بود از اینکه : حکم ثابت در خطابات احکام شرعیه ، حکم واحد و از قبیل خطابات قانونیه است و انحلال و تعددی در احکام شرعیه وجود ندارد.  در جلسه گذشته دو اشکال نسبت به این مدعا بیان شد.

جلسه پنجاه و ششم ـ اصول ـ 18/9/1403 ـ استاد شوپایی حفظه الله.
بسم الله الرحمن الرحیم
بیان شد که مرحوم امام در مقدمۀ پنجم از مقدماتی که برای توضیح قانونی بودن خطابات مطرح کردند ، برای اثبات محتوای مقدمۀ پنجم که عبارت بود از اینکه : حکم در خطابات شرعیه حکم واحد است که به عنوان عام و کلی تعلق میگیرد و این حکم واحد متوجه همۀ مکلفین میشود أعم از حاضر و غایب ، جاهل و عالم ، قادر و عاجز و .... ، برای اثبات این مدعا به وجوه متعددی استدلال کرده اند که بعضی از آنها وجوه حلیّه و بعضی دیگر هم وجوه نقضیه بودند.

جلسه پنجاه و پنجم ـ اصول ـ 17/9/1403 ـ استاد شوپایی حفظه الله.
بسم الله الرحمن الرحیم
بحث به وجه نقضی ششمی رسیده بود که مرحوم امام برای رد انحلال و تعدد خطابات شرعیه بیان فرمودند.

جلسه پنجاه و چهارم ـ اصول ـ 12/9/1403 ـ استاد شوپایی حفظه الله.
بسم الله الرحمن الرحیم
بحث در وجوه نقضی ایی بود که در کلام مرحوم امام برای رد انحلال احکام شرعیه و تعدد احکام به عدد افراد مکلفین بیان شده بود.
به وجه سوم نقضی رسیده بودیم که نقض به جملات خبریه بود.
قبل از اینکه مناقشۀ نسبت به این وجه سوم نقضی بیان شود ، نسبت به وجه اول نقضی یعنی نقض به موارد خروج بعض الاطراف از محل ابتلاء ، تتمه ایی از اشکال باقی مانده است که ابتداء آن را بیان میکنیم و بعد به سراغ بررسی وجه سوم نقضی ایشان میرویم.

جلسه پنجاه و سوم ـ اصول ـ 11/9/1403 ـ استاد شوپایی حفظه الله.
بسم الله الرحمن الرحیم
بحث به اینجا رسید که : آیا وجوه ده گانه ایی که مرحوم امام برای اثبات نظریۀ خطابات قانونیه و رد انحلال خطابات مطرح فرموده اند ، تمام هستند یا نه ؟
بعد از ذکر مقدمه ایی که در جلسه قبل برای توضیح محل کلام و مورد نزاع در وحدت و تعدد احکام بیان شد ، حال میبایست به سراغ بررسی وجوهی که ایشان بیان فرمودند ، برویم.

جلسه پنجاه و دوم ـ اصول ـ 10/9/1403 ـ استاد شوپایی حفظه الله.
بسم الله الرحمن الرحیم

جلسه پنجاه و یکم ـ اصول ـ 7/9/1403 ـ استاد شوپایی حفظه الله.
بسم الله الرحمن الرحیم
در جلسۀ قبل نسبت به مقدمۀ دوم از مقدمات هفتگانه ایی که برای توضیح نظریۀ خطابات قانونیه مطرح شده است ، گفته شد که : محتوای این مقدمه تمام و صحیح نیست.
اما جهت دوم از بحث مربوط به مقدمه دوم در این بود که : آیا این مقدمه دخالت و تاثیری در اثبات مطلوب ـ يعنی قانونی بودن خطابات شرعیه و عدم انحلال ـ دارد یا نه ؟

جلسه پنجاهم ـ اصول ـ 6/9/1403 ـ استاد شوپایی حفظه الله.
بسم الله الرحمن الرحیم
بحث به بررسی مقدمات هفتگانۀ خطابات قانونیه و تطبیق آن بر امر به ضدین ، رسید. بنابر این شد که بررسی مقدمات در دو جهت صورت بگیرد : جهت اول بررسی مفاد و محتوای هر مقدمه است که آیا مفاد آن مقدمه فی حدنفسه تمام است یا نه ؟
جهت دوم هم اینست که آیا مفاد و محتوای هر یک از مقدمات دخالت و تأثیر در اثبات مطلوب دارد یا نه ؟

جلسه چهل و نهم ـ اصول ـ 5/9/1403 ـ استاد شوپایی حفظه الله.
بسم الله الرحمن الرحیم
مقدمۀ ششمی که مرحوم امام برای اثبات نظریۀ خطابات قانونیه بیان فرمودند ، این بود که : احکام شرعیه نه به تقیید شرعی و نه به تقیید عقلی مقیّد به قدرت نیستند. در جلسه گذشته وجه و بیانی که ایشان برای عدم تقییدِ شرعیِ احکام شرعیه به قدرت بیان کردند ، مطرح شد.
اما اینکه چرا احکام شرعیه عقلاً مقیّد به قدرت نیستند و عقل مستقلاً حکم به تقیید احکام شرعی به قدرت نمیکند ؟